De parelhoen is oorspronkelijk afkomstig uit Afrika en was al geliefd bij de Romeinen. Gepluimd verschilt een parelhoen niet veel van een kip. Het vel is alleen iets bruiner.

Aankopen

Vroeger was de slacht van de parelhoen gebonden aan het herfstseizoen. Tegenwoordig zijn parelhoenders het hele jaar verkrijgbaar. De term 'fermier' wijst er op dat de parelhoen vrij is opgegroeid. Dit in tegenstelling tot de parelhoenders die in legbatterijen werden gehouden.

Parelhoen wordt het liefst jong gegeten. Het smakelijkst zijn hoenders van 6 tot 10 maanden oud. Hun vlees is dan mals en sappig.

Bewaren

Gevogelte moet altijd koel bewaard worden. Bewaar parelhoen maximaal tot aan de uiterste gebruiksdatum, bij voorkeur op 2°C tot 4°C. Bereid ze liefst zo vlug mogelijk na aankoop. Op voorverpakte producten staat een houdbaarheidsdatum vermeld.

Bereiding

Parelhoen wordt bereid als jonge fazant, patrijs of zelfs als kip. Het vlees kan geroosterd of gesauteerd worden. Het vlees van een oudere parelhoen is wat steviger en wordt vooral verwerkt als ragout of bereid als poularde. Om het vlees tijdens het bereiden sappig te houden, is het raadzaam het te barderen en regelmatig te bedruipen met braadvocht. Flamberen met cognac verbetert de smaak nog meer.

Gezondheid

Gevogelte is mager en licht verteerbaar. Het is rijk aan noodzakelijke bouwstenen voor het menselijk lichaam zoals eiwitten, ijzer, zink en vitamine B. Bij gevogelte zit het vet meestal onder de huid. Vlees van parelhoenderen is heel mager en dus arm aan caloriën.